Η Ένωση
Αγαπητοί μας φίλοι,
Σας καλωσορίζουμε στη νέα Ιστοσελίδα μας. Χρειάστηκε να περάσουν οκτώ χρόνια, για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. Έπρεπε να ξεπεραστούν πολλά εμπόδια. Ο αγώνας ήταν ιδιαίτερα σκληρός και στις πρώτες φάσεις του άνισος, καθώς δίπλα στις οικονομικές συμπληγάδες καιροφυλακτούσαν τα πισώπλατα χτυπήματα και η συκοφαντία.
Όλα αυτά όμως αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία, αφού δίπλα μας στάθηκαν και μας συμπαραστάθηκαν τα περισσότερα μέλη της Ενώσεως, όσα διαπίστωσαν την ειλικρίνεια των προθέσεών μας και την αποφασιστικότητά μας να ξαναφέρουμε το Σωματείο μας στην πρώτη γραμμή των Μικρασιατικών Συλλόγων, η Δικαιοσύνη και οι ευγενικοί χορηγοί μας, οι οποίοι μας πρόσφεραν τη δυνατότητα να αναβαθμίσουμε την επί χρόνια υποβαθμισμένη Ιστοσελίδα μας.
Τους ευχαριστούμε για την αμέριστη βοήθειά τους και, με την ελπίδα ότι δεν θα τους διαψεύσουμε, σας καλούμε να απολαύσετε το «ταξίδι» μας στον Ελληνικό Πολιτισμό της Ιωνικής Πρωτεύουσας και, γενικότερα, της Μικρασιατικής Γης με ξεναγό το πλουσιότατο αρχείο μας και την ανιδιοτελή αγάπη μας στη γενέτειρα πόλη των παππούδων και των πατέρων μας.
Ποιοι είμαστε
Είμαστε οι απόγονοι, η δεύτερη και η τρίτη γενιά, των ανθρώπων που έζησαν τον όλεθρο και κατόρθωσαν να επιβιώσουν, των ανθρώπων που άφησαν πίσω τους τις κατεστραμμένες περιουσίες τους και τα άψυχα κορμιά των γονιών τους, των αδελφών τους και των παιδιών τους. Κυνηγημένοι από τη βία, τη συμφορά και τον φόβο, εγκατέστησαν τα απομεινάρια της ύπαρξής τους στη Μητέρα Πατρίδα και πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους, για να ξαναβρούν την ευγένεια της ψυχής και τη δύναμη του πνεύματος, που τους είχε απλόχερα δωρίσει η ανεπανάληπτη Σμύρνη τους. Και το 1936, όταν πια ένιωσαν να πατούν γερά στα πόδια τους, δημιούργησαν τη δική τους γωνιά, τη δική τους Ένωση, και έστειλαν σε όλους το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να ξεχάσουν ούτε τι είχαν ούτε τι έχασαν. Συγκέντρωσαν τις αναμνήσεις τους, πρόσφεραν τα ιερά και τα όσια που έφεραν μαζί τους, οργάνωσαν τους στόχους τους και αναδείχτηκαν στην πρώτη γραμμή της πνευματικής, της κοινωνικής, της πολιτικής και της οικονομικής ζωής του, για πολλούς λόγους, ταλαιπωρημένου Ελληνικού Κράτους. Έγιναν Ακαδημαϊκοί, Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι, Βιομήχανοι, Θεωρητικοί Επιστήμονες και Θεράποντες της Υγείας και της Τεχνολογίας, Στρατιωτικοί και Πολιτικοί, έφτασαν στα ανώτατα αξιώματα, αλλά δημιούργησαν και στις φτωχογειτονιές της δικής τους προσφυγούπολης.
Οι «πρόσφυγες» και οι «τουρκόσποροι» πρωταγωνίστησαν, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, και έφτιαξαν με κόπους και θυσίες τη δική τους ζωή. Όλοι όμως κράτησαν μέσα στην ψυχή τους τη Σμύρνη τους κι αυτήν παρέδωσαν στα παιδιά τους.
Αυτοί λοιπόν είμαστε, οι απόγονοι των σπουδαίων εκείνων ανθρώπων, που έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στο Κράτος μας. Και έχουμε την υποχρέωση να κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη του ελληνικού πολιτισμού, που επί τρεις και πλέον χιλιάδες χρόνια φώτισε τη μαρτυρική Μικρασιατική Γη.
